دوشنبه 19 آذر 1403 - 07 جمادى الثانية 1446
 منوی اصلی
 
  آموزشهای سیار - تفاهم نامه ها

آموزش در تيمهاي سيار

     براي به زير پوشش بردن نقاط دوردست و به منظور جبران کمبود مراکز ثابت در منطقه‌هايي داير مي شوند كه در آنها امكان دسترسي به آموزش از راه ايجاد مركز ثابت يا آموزشگاه آزاد وجود ندارد. در اين شيوه، مربيان و تجهيزات مربوطه به صورت تيمهاي سيار به منطقه هاي مذكور فرستاده مي شوند. آموزش در تیمهای سيار برای منطقه هایی طراحی شده است که مستلزم صرف هزینة سنگین احداث مرکز می باشد و سرمایه گذاری کلان در آن نقطه ها مقرون به صرفه نیست.

 

 

¢ طرح آموزش روستايي ( =آموزش به روستاييان)

     بر اساس پژوهشهایی که در پایان سال 1384 انجام شده بود، طرحی به نام طرح هجرت در قالب تیمهای سیار و به صورت کاروان آموزشی طراحی شد كه بعدها طرح آموزش روستايي نام گرفت. اين طرح به منظور تحقق دسترسی به فرصتهای آموزشی و با هدف ایجاد توانمندی و فراهم‌سازی زمینه‌های بهره‌وری خانوار روستایی و نیز مقابله با مهاجرتهای بی‌رویة روستاییان به شهر به وجود آمد . زمان آغاز آن از تیر ماه 1385 بوده است.

گسترة طرح آموزش روستایی:  1- روستاها   2- مناطق عشايري   3- شهرهايي كه مراكز آموزش فني و حرفه‌اي ندارند   4- حاشيه شهرهاي بزرگ

 

u رويكرد سازمان در آموزش روستايي به قرار زير است:

1- ايجاد پايگاه‌هاي آموزشي در مركز دهستانها   2- بهره‌گيري از مراكز خوداشتغالي روستاها   3- نيازسنجي آموزشي مشاغل و حرفه‌هاي روستايي   4- خريد خدمات آموزش روستايي   5- بهره‌گيري از مربيان كشاورزي مراكز در آموزش روستايي   6- تعامل بين استانهاي همجوار (كارگروه‌هاي منطقه‌اي)   7- بهره‌برداري موثر از امكانات آموزش روستايي (به‌ويژه كانكسها)  8- ايجاد مركز تخصصي كشاورزي منطقه‌اي (شمال‌غرب)   9-انعقاد 5  تفاهمنامه همكاري جهادكشاورزي، بسيج سازندگي، بهزيستي، آموزش پرورش، دفتر مناطق محروم رييس جمهوري  10- تهيه استانداردهاي مهارت روستايي بومي و محلي 11- اهميت دادن كارآفريني روستايي

     سامانة آموزش روستايي مشتمل بر خودروي پاژن، كانكس، چادر، تجهيزات، مواد مصرفي و مربياني مجرب در رشته‌هاي مختلف به روستاها اعزام مي‌شود و نحوة اراية خدمات در سامانة روستايي كه براي نخستين بار در كشور تجربه مي‌شود، در مقايسه با اراية خدمات آموزشي در مركزهاي ثابت سازمان از مدت زمان كمتري برخوردار بوده و به دليل پايين بودن ميانگين سطح سواد در مناطق محروم، اين گونه آموزشها از زبان ساده‌تري برخوردارند و كاربردي‌تر ارايه مي‌شوند.